A A A

Kodeks pracy

Polskie prawo pracy
Stan prawny: styczeń 2022r.

Linki sponsorowane

BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY

Rozdział 9 - Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze

Art. 237⁶.

§1. Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami.

§2. (uchylony).

§3. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Art. 237⁷.

§1. Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:

jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

§2. Pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy.

§3. Przepis § 2 nie dotyczy stanowisk, na których są wykonywane prace związane z bezpośrednią obsługą maszyn i innych urządzeń technicznych albo prace powodujące intensywne brudzenie lub skażenie odzieży i obuwia roboczego środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi.

§4. Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z § 2, pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny.

Art. 237⁸.

§1. Pracodawca ustala rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne w związku z art. 237⁶ § 1 i art. 237⁷ § 1, oraz przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego.

§2. Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, o których mowa w art. 237⁶ § 1 i art. 237⁷ § 1, stanowią własność pracodawcy.

Art. 237⁹.

§1. Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy.

§2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie.

§3. Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika.

Art. 237¹⁰.

§1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, które w wyniku stosowania w procesie pracy uległy skażeniu środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi, były przechowywane wyłącznie w miejscu przez niego wyznaczonym.

§2. Powierzanie pracownikowi prania, konserwacji, odpylania i odkażania przedmiotów, o których mowa w § 1, jest niedopuszczalne.

Pytania prawne (102):Wyświetl wszystkie pytania prawne

Praktykant

2016-01-06 16:34:21

Odpowiedzi: 0

Jestem praktykantem na 2roku w zakładzie naprawy samochodów.Czy jeśli od kont pracodawca mnie zatrudnił powinien mi dawać ciuchy robocze takie jak buty spodnie itp.? Oraz czy pracodawca powinien zwrucić za moje ciuchy z 1klasy które zniszczyłem w jego zakładzie pracy na praktykach i za okres drugiej klasy bo nic mi w życiu nie kupił z odzieży itp ? I jeszcze trzecie pytanie czy pracodawca może mi zlecać inne pracy nie związane z mechniko samochodowo tylko przyworzenie drzewa do jego zakładu ? Proszę o odpowiedz dokładną bo mam zamiar postawić w końcu na swoim i wziąść się za ssoje prawa bo nie będzie mnie wyzyskiwał w tych sprawach

Kodeks pracy

Kodeks pracy

BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY

Rozdział 9 - Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze

Art. 2376.

Art. 2377.

Art. 2378.

Art. 2379.

Art. 23710.

Art. 237⁶.

Art. 237⁷.

Art. 237⁸.

Art. 237⁹.

Art. 237¹⁰.